وقت استغفار

دوستی دارم که هزار راه و روش و ترفند و طرح دستی اجرا می کند تا اثبات کند به من و غیر من که من - نویسنده این خطوط - هیچ نیستم ! دوست عزیزم این نکته غم انگیز را نیک می دانم که هیچ نیستم و هیچ نخواهم بود، تو این دمی که با هم هستیم را در یاب که راضی نیستم به این تلاش جانکاه و سختت از بهر مقصدی که پیش از اولین گامت محقق شده! نکته ای که بسیار گفتنش هیچ نیست الا ضایع کردن عمر!
فرصتی شد همینجا هر چند دیر - هر چند زود- از جمله بزرگواران به خاطر قصورهایی که کردم ، آزارهایی که دادم و کژ رفتاری هایی که داشتم و دارم ، طلب مغفرت کنم. آن قسمتی که بر من آشکار شده از این احوالات و اعمال پریشان، مایه خجالت این حقیر است و آن قسم که هنوز روشن نگردیده مایه شرمساری افزون تر و خوف و بیم.

امضا - رفیقتان