چهارشنبه، تیر ۲۸، ۱۳۸۵

hor doch mal ! Sein

تا حال بودنت مثل گم شدن بود و نایافته بودن .چه چیز هایی مانده که وصلت می کند به بودن ؟ به خاطر همان ها بمان . پیدا کردنت محال است . صبح ها برای که بیدار شوم ؟

1 Comments:

At ۶:۳۹ بعدازظهر, آبان ۲۸, ۱۳۸۵, Anonymous ناشناس said...

digar chizi baraye vaslate dobare baghi nist, rahi digar...farda aslan bidar nasho,
har ruzi ke ba ham budim jashne tavalodi bud....

 

ارسال یک نظر

<< Home